O aşk ile dol ki, güzel sev! . Güzeli sev!


”Güzel” kimdir?


Kaşı güzel, gözü güzel, ağzı burnu, yüzü güzel mi? ...


Bunu da Hz.Rasûl Aleyhisselâm açıklıyor;


“İnnallahe cemîlûn muhibbûl cemâl.....


ALLAH GÜZELDİR; GÜZELİ SEVER!


Aşk ile dol; o aşk ile benliğin- varlığın yansın...kül olsun...yok olsun...bitsin..Ve o zaman gör ki, varlıkta o TEK VECİH sahibi olan GÜZELDEN BAŞKA BİRŞEY YOKTUR! Ve O'nun sevgisiyle dol, O'nun sevgiyle yaşa...


İşte o zaman, Dünya varmış...yokmuş! ! ! ! ..


Bir kadına âşık olursun bir erkeğe âşık olursun, gözün hiçbirşey görmez.


Ne para, ne pul, ne mal...Hepsinden geçersin..


Yedi sülâleyi terkedip gidersin...


Niye? ...


O âşık olduğun kadın veya erkek uğruna...


Hiç, bir kadın veya erkek uğruna bir şey terkedilir mi? ...


TERKEDİLİR! ! !


Niye terkedilir? ...


Sen niye terkettiğinin farkında değilsin! ..


Çünkü sevdiğinin kim olduğunu bilmiyorsun! ...


Sende terki meydana getiren sevgi, aşk; her ne kadar gafletin dolayısıyla o sûrete gibi sanırsan da, o sûrette sana yüzünü gösterenedir.


O sûrette sana yüzünü gösteren, ALLAH'tır!


Kim nerede ne zaman neye âşık olmuşsa, neyi sevmişse gerçekte onun sevdiği, sadece ve sadece ALLAH’tır!


Allah kendi güzelliğini, kendi hüsn-ü cemâlini bir sûretten zâhir kıldığı zaman ona âşık olmamak mümkün değildir!


İşte, bunu bazen zâhir yollu yapar...Bazen bâtın yollu yapar..


Bâtın yollu gösterirse sen sanırsın ki Ayşe’ye, Fatma’ya, Ahmed’e Mehmed’e âşığım! ! !


Ve o aşkın uğruna neler yaparsın, neler...


Ama sana zâhir yollu gösterirse, o zaman gördüğünün kim olduğunu bilirsin..Aşkı yaşarsın...Aşkla dolar, aşkla taşar, deli divâne olursun...


Bu yüzden Hz. Rasûl Aleyhisselâm buyurmuş ki:


'Aşk, cünûnun bir cüz'üdür! .'


'Delilikten bir cüzdür, AŞK! '