Sorma,
gökten kopan yıldızlar gibiyim
acılarım üzerinden dilek tutulur
kaybedilen miyim
kaybeden miyim her gece,
her gece karanlık yudumluyorum
maviler sızıyor gözlerimden
ağlıyorum inceden
bir rüzgar dokunuyor ellerime
iyi değilim,
sorma halimi o yüzden.Ne halden anlar
Ne derdimi dinleyip
derman verir zaman.
Yalnız hatıralar bende kalır,
yalnız onlar beni bende tutar
ve yalnız onlar anlar beni.
Sorma,
Hüzün sularında düştüm incinen denizlere
dalgalardan öfke çaldım
savurdum gecenin en karanlık demine
azarlandım suçlu bir çocuk gibi,
sokaklarda dolaştım saatlerce
çaresiz, kırılgan
sisli bir şafak gibi buruk.
Nicedir güneş uğramıyor doğduğum haneye
Dağlarımda çiçekler yeşermeyecek sanki
Lale dargın bana,
Gam topluyorum lalezardan.
Dal kırılıyor içimde,
yaprak gözyaşı ile çürüyor
bir sonbahar kalıntısı ellerim,
içimde damla damla kış birikiyor
Üşüyorum
Sabahtan korkan gece gibi,
Geceden korkan çocuklar gibi.
Garip bir dünya kuruyorum
gerçeklerden uzak,
şimdi güzel hayallere adıyorum kalbimi
düşten ibaret kalsın gülen gözlerim
acı, baki dursun alnımın çizgilerinde
Sorma,
Haram uykulardan
makbul düşler bekliyorum
hayal bin parça uyanıyorum
ömrüm bir hayat kırıklığıdır
umutlar bende doğar doğmaz ölür,
güz bahçelerindeki çiçekler gibidir soluğum
can çekişir durmadan
Anka kuşuna imrenemedim hiç
Yaratamam tekrar kendimi külümden
İyi değilim,
Sorma halimi o yüzden.Sorma,
Kahkalarımda boğuluyorum
Gülen yalnızca sesim oluyor
Gözlerim matemi ağırlıyor derinliklerinde
Kalbim gamlı bir ezgidir,
Dertlenir, kırılıp incinir dinleyen herkes.
Bir rüzgar esse,
bir fırtınayla kopsa hayal dünyam
şimşekler çaksa durmadan
çözülse şu kahır gecelerim
sabaha varsa çocuk gözlerim,
Belki o zaman açılır
gülistanda nazenin çiçek,
vatan hasretiyle gelir bana tekrar yürek.
Belki mavi düşlerde bulurum kendimi yine
O zaman sorabilirsin halimi
Ama şimdi sorma,
Mahşeri yangınlardayım
Ateş topluyorum
Yakacağım gökyüzündeki tüm bulutları
Mavilerden dökülsün yağmur bir kere
saçlarıma sinmiş delice bir yalnızlık
buğulu camlarda terkedilme korkusu
dilimde dinmeyen
zehirli bir ayrılık türküsü
uzayıp gidiyor vakitsizce.
İçimde her gün göç alan bir hüzün,
Daralıyorum
Yorgun kentler gibi
Her şeyi ve herkesi bırakarak
Gitmek istiyorum bu yerlerden
İyi değilim,