Dünya'ya Olan nefretimin ardı sıra çocuk ruhumun sessizleştiğini hissediyorum.
Yaşanması güç bir hayatta hiç birşey yaşayamamak ..
En acısı bu olsa gerek.

Sokaklarda gezinen insanları görüp kıskanmak geliyor içimden.
''ahh keşke bende'' diyorum içimden.
Keşkelerim doldu son zamanlarda.
Keşke ve Neden..
Şanslı Hayatların olduğu sıra isyanımın bedenime savrulan ve kanımda dolaşan yalnızlığımın beni yavaş yavaş yok ettiğini görüyorum.
Elimden hiç birşey gelmemesi ne acı verici..

Uzaklardan..
Çok Uzaklardan ruhuma işleyen biri..
Belkide yaşamama neden olan biri.
Korkuyorum.
Korkularımı gömüp yaşamaya devam etmek istiyorum ama yapamıyorum.

Çekip gitmek ve gittiğim yerde ölmek istiyorum.
Kanımda dolaşan yalnızlığın gecelerime verdiği acıyı anlatsam anlarmısınız ki..

Güneşi özledim..
Hani şu uzaklarda ki güneşim var ya O'nu.
Çıkıp gelse,
Herşeyi en uzaktan yavaş yavaş unutturan adam kim bilir yanımdayken neleri unutturacak..

Ben Sana Hasret,
Ben kokuna hasret,
Ben yaşamaya hasretim..

Aşk-ın beden olmuş zamanda aşk-ı aşkla yaşamak ne güzelmiş.
Aşk-ın öldüğü zamanda aşk-la yaşamak..
Aşkımla yaşlanmak..

Yetmiyor Artık karalamam.
Yetmiyor kelimelerim.
Tükenmiyor duygularım.

Herşeyde sen varsın.
Sağımda,solumda,gökyüzünde,güneşte,yağmurda..
Sayayım mı hala.?
Aman neyse çok abartmayalım öyle değil mi sevgilim.
Hadi geleceğin güne kadeh kaldıralım.
Yıldızlar kaydığında aynı dileği tutalım.
Yağmur yağdığında birbirimize damlayalım.
Güneş doğduğunda birbirimize doğalım.

Uyuyorum bu gece...Sırf Sana kavuşabilmek için.
İyi geceler aşk..