Mut'un bir dağ köyünde dostlarla birlikte gezerken yaşlı bir karı kocayı gördüm.. Baktım bir kanepenin üzerinde oturuyorlar... İyice yaklaştığımda tezekten yapılmış evlerinin bahçesinde oturdukları kanepenin bir tarafının tamamen kırık olduğunu, kanepenin sağlam tarafına sıkışarak oturduklarını ve sohbet ettiklerini anladım.

Yüzlerinde bir tebessüm vardı..

Kanapenin bir tarafı tamamen kırılmıştı...

Evin halinden ve karı kocanın kılık kıyafetinden maddi durumlarının hiç iyi olmadığı ve yeni bir kanepe alacak güçlerinin olmadığı hemen anlaşılıyordu...

Selamlaştıktan sonra, "kanepe kırılmış" dedim... Yaşlı adam büyük bir bilgelikle cevap verdi, "biz de sağlam tarafına oturuyoruz... Yetiyor bize.."

Kadın da tamamladı, "he ya yetiyor bize bak ne güzel oturuyoruz"

Sevdiğimin elini daha sıkı sıkı tuttum...

Öyle ya, "aşk bu kanepe neden kırık, neden yeni bir kanepe almıyoruz" diye dırdır etmek, şikayet etmek yerine, "kanepenin sağlam tarafını paylaşmak" değil midir?...

Ve bu fotoğrafı büyüterek evimin en görünür yerine astım...