Hayattan derin bir beklentim olmadı sevgili, yapacaklarımı da hep bilerek erteledim. Bütün bunlara rağmen yaşantımda hiç "keşke" lere yer vermedim.
Her anın yaşama zevkine varmaya çalıştım.. biliyormusun sevgili bazen ertelemek o kadar da kötü olmuyormuş. Söylemeyi düşündüğüm bir çok şeyi erteledim sana karşı, şimdi bakıyordum da iyi olmuş, dedim ya yaşamımda hiç keşkelere yer vermedim.
Ayrılıkların hep vahşi bir cazibesi, bir tadi vardır. Ayrlığı yaşamak aşkın bir parçasıdır. Bu ayrılıklar değilmidir bizlere bu yazıları yazdıran, içimizde durduramayıp bir film, bir nota, bir yazı olarak dışımıza taşan. Biliyormusun sevgili, aşkı hiç tatmamaktansa aşkın acısını çekmeye razıyım..
Ne garip bir duygu selidir bu, aşktan daha güçlü, daha esrarlı daha vahşidir ayrılık acısı...
Aşk zamanla azalır, tekdüzeliğe dönüşür ve söner.. Ayrılıklardır bu aşkları ölümsüzlüğe taşıyan !!
Ben seni ayrldığımız anda daha da sevdim. Az dediğim zamanlarımızın şimdi ne kadar çok ve ne kadar değerli olduğunu anladım. Hiç yıpranmadan, hiç saygısızlığı yaşamadan bitti aşkımız...