Büyük umutlarla coşkun sularına girip 'deli gibi' yüzdüğümüz bir aşkın içinde 'boğulmuş' olabilirsiniz. Ancak bir sonraki aşkta sanki daha evvel
hiç 'su yutmamış' gibi, yine büyük umutlarla ve mutlulukla yüzmeye
başlarsınız. Bu defa en fazla 'stilinizi' değiştirmeye çalışıp,
kelebekleme yerine, kurbağalama kulaçlar atmaya başlarsınız o kadar.
Ömür boyu birlikte 'uygun adım' yürüyeceğinizi sandığınız bir aşkın
içinde 'çelme' yiyip, düşmüşsünüzdür. Lakin yerden kalkıp 'üstünüzü başınızı
temizlersiniz' ve yine birlikte yürüyeceğiniz başka bir aşkın içinde
dağ tepe gitmeğe hazırlanırsınız. Aşkın binlerce yıllık sabit yollarını
değiştirmek mümkün olmadığından, önlem olarak yalnızca 'yürüyüş
ayakkabılarınızı' yenileyebilirsiniz. 'Hayatınızın aşkını' bulduğunuza
bütün yüreğinizle, iman etmişken, hiç beklemediğiniz bir anda
'hayatınızın kazığını' yersiniz. Fakat kısa bir süre sonra bir başka aşkın 'sivri'
kazıklarına doğru yine savunmasızca ve hayaller içinde
'havalanırsınız'.
İnsanoğlu yaşadığı her aşkla yara alır, umutları aşınır, 'kan
dolaşımı' hastalanır. Her ayrılıkla birlikte aşka dair bütün
inançlarının 'ırzına geçilir'. Her terk edildiğinde hayal gücü sıfırın altına düşer,
umutları depreme uğrayıp yerle bir olur , depresyonun kollarına
atılır.
Ama, yine de, yeni bir aşka girerken, sanki başından 'bir iş
geçmemiş gibi bütün ruhuyla bakiredir' Çünkü insan eğer yüreğinin 'bekaretini'
kaybederse yeniden aşık olamaz, yeniden ruhu kanatlanamaz, hayatın
içine yeniden bir başka insanı koyamaz... Daha önce ki aşklarda, yaşadığı
hazin zamanları, kanamaları ve düş kırıklarını, tutup gelecek günlerin içine
'resmederse' yaşadığının adı aşk değil 'ilişki' olur. Hem de 'soyadı'
olmayan ve bozuk fitilli bir mum gibi her an sönmesini beklediğin bir
ilişki.
'Bakire yürekli' olmayanlar, geçmiş mutsuzlukların korkusuna gelecek
mutluluların sevincini kurban ederler... Oysa hayatın diğer alanlardaki direnci 'aşk adına'da gösterenler her 'tecavüzden' sonra yine bakire kalırlar. Böylece aşkı ömür haritasında asla çıkarmazlar.