Aklına en son geleceğim biliyorum.
Bir şarkının nakaratı oldu ismin.
Dudaklarım hep seni söylüyor…
Yanıtını aradım yokluğunun sözlük sözlük

Bulamadım.
Biliyorum,
Sensizlik bataklığı kucağına çekecek beni.
Ayıp değil ya,

Yokluğunda güleç bir insan olamadım
Adım gibi biliyorum.
Yürüdüğün yollarda
En son beni göreceksin.
Anı döküntülerimiz sokaklarda kalacak.

Ben,
Bir köşebaşında seni beklerken..
Belki de yüzünü çevirip,
Yüzüme bile bakmadan
Yanıbaşımdan bir yabancı gibi geçip gideceksin.
Ben yıkılmışlığıma bir yıkıntı daha eklerken..

Sen,
Gittiğin o yerlerde yeni sevdalarını
Yudum yudum içeceksin.
Sensizlik nedir,
Nasıl bir kahroluş,
Nasıl bir yürek acısıdır?

Bilir misin?
Bir tohumun kuruması..
Bir annenin çocuğundan ayrılması…
İşte böyle bir şey……
Sevmesen de beni-düşmanın kadar..
Dinlemesen de

Mutlu ol….
Günlerin gülücüklerle geçsin diliyorum.
Beni düşünme..
Nasıl olsa,
Aklına en son ben geleceğim, biliyorum..