19. yüzyılın sonlarında Fransa’da ortaya çıkmıştır.
Doğa, olduğu gibi değil sanatçıda bıraktığı izlenimlerle anlatılır.
Şiirde öznelliğe önem verilir.
Sanat için sanat anlayışıyla hareket edilir.
Sembolizmin bazı özelliklerini taşır, ancak sembolizmden farklı olarak şairler, biçime, uyağa önem vermezler.
Sembolizmden farklı olarak izlenimler imgelerle yapılmaz.
Nesnelere değişik anlamlar yüklenir.
Sanatçılarda, sembolizm ve empresyonizm genellikle bir arada görülür.
Temsilcileri

Rimbaud, Verlaine, J. Joyce Rilke

Türk edebiyatında: Tamamıyla bu akıma bağlı sanatçı yoktur, Ahmet Haşim, Cenap Şahabettin ve A. Muhip Dıranas’ta etkileri görülür.