17. yüzyılda Fransa’da ortaya çıkmıştır.
Boilleau, bu akımın kuramcısıdır.
Eski Yunan ve Latin kaynakları esas alınmıştır.
Akla ve mantığa önem verilmiştir.
İnsan doğasına, gerçeğe uygun konular seçilmiştir.
Doğa örnek alınmıştır.
Konuya değil konunun işleniş biçimine önem verilmiştir.
Seçkin ve olgun kişiler iç dünyalarıyla konu edilmiştir.
Erdeme, ahlaka büyük önem verilmiştir.
Yazarlar, eserlerine kendi kişiliklerini yansıtmamışlardır.
Yüksek tabakanın konuşma dili esas alınmıştır.
Kaba sözlere yer verilmemiştir.
Biçimce kusursuz eserler ortaya koymaya çalışmışlardır.
Süssüz ve açık bir anlatım esas alınmıştır.
Dini konulara yer verilmemiştir.
Klasisizmin ana türleri trajedi ve komedidir.
Temsilcileri

Descartes, La Bruyere, Pascal, Corneille, Racine, La Fontaine, Madam de La Fayette, Moliere

Türk edebiyatında: Şinasi ve Ahmet Vefik Paşa