Unutamamışlık Sendromu

Bir insan görüyorsunuz, sürekli eski sevgiliisine özlem duyuyor, hüzünlü şarkılar dinliyor ve umutsuz sözler dile getiriyor. Literatüre geçmemişse de bana göre bu "Unutamamışlık Sendromu"ndan başka birşey değil!

Aslında hisleri eskisi kadar değildir.Ben hep derim yine diyeceğim "Bazen hisler değil, hissettirdikleri özlenir.." Bu bağlamda kişi sevmeyi, sevilmeyi özlüyordur. Unutamama nedenleri sevdiği insanın onu muazzam bir şekilde sevmiş olması da olabilir.

Hadi sizleri biraz efkarlandırıp yazıma öyle devam edeyim!
Bu arada bu sendromda insanda gözlenebilecek başka tehlikeli bir halde sürekli umursamazlığa vurması. Çünkü dışa vurulamayan duygular yürekte yara yapar.
Ve bu fiziki değil. Hani ağlayan insana hep ağlama diye engel olunur ya aslında iyilik edilidği sanılır ama kötülük edilir. Benzeri şekilde kişinin içindeki duyguları dışarı atması gerekir. Birikirse daha kötü olur çünkü.
Ben kendimi hep "uçlarda yaşayan biri " olarak tanımladığımdan aşkı da ayrılık acısını da en derinden ve dibine kadar yaşamışımdır.


E peki sendromu tanımladık çözümü ne derseniz cevabı gayet basit!
"Çivi çiviyi sökmez, yarayı genişletir ağrı yapar.."
Hiç o toplara girmeyin bir kere!
Sakin kalın ve bitirene kadar acınızı yaşayın.Gerek içinizde gerekse dışa vurarak.
Çünkü acı siz onu çekip bitirmeden asla gitmez!
Bir de lütfen müzik listenizden onu hatırlatacak şarkıları çıkarın.
Çünkü siz zaten onu unutmuyorsunuz üzerine bu kendi boynunuza ilmeği geçirmek olur.
Duygularınızdan kaçın demiyorum sadece kendinize biraz insaflı olun.


Bu kadar şeyi nerden biliyorsun da yazıyorsun derseniz, ben de o yollardan geçtim, geçmekteyim.
Ve baş edebilmesini öğrendim!