Yol üstünde bir ceviz ağacı varmış.

Kocaman, görkemli bir ağaç! Dalları göğe direk!

Her yıl ceviz verirmiş. Cevizleri dalları çekemezmiş.

Çok ulu bir ağaç olduğu için de ağaca çıkamazlar gelen geçen ceviz yemek için dallarını taşlarmış.

Ceviz ağacı, “Ne talihsiz başım varmış, gelen taşlıyor, giden taşlıyor, altımda oturan, gölgemden yararlanan bile beni taşlıyor!..“demiş.

Ülkemiz bu kadar güzel olmasaydı, bu kadar önemli bir yerde bulunmasaydı, bu kadar bereketli ve zengin olmasaydı böyle taşlanır mıydı?

Dünyanın en güzel insanlarının yaşadığı en güzel ülke olmanın cezasını çekiyor!

Bize düşen taşlayan elleri tutmak!
Gerekirse o elleri kırmak…