Yıllar önce 15 yaşlarında babamın bakkal dükkanında babamla birlikte çalışıyorken soğuk bir kış günü akşamı dükkana yaşlı bir kadın geldi. Üstü başı perişan vaziyetteydi. Babam birden irkilerek yerinden kalktı kadına “buyur teyzem” dedi. Yaşlı kadın “Bebelerim aç,açık” dedi. Dükkana hergün böyle onlarca insan geldiğinden bunu belki geri gönderir diye bekledim. Yanılmıştım. Kasayı açtı,eskinin bozuk 1 Lira’larından kadının avucuna tek tek doldurdu. İki poşette gıda torbası verdi.

Yaşlı kadın karanlık çöken havanın arasında kaybolup gitti.

Şimdi Rahmetli olan Babama o zaman” neden böyle yaptın çok mal ve para verdin baba vermeseydin ya ” dedim.Bana dönerek,

- Sen onu “İnsan gibi gördün değil mi”? demez mi.

Sustum.Ne demek istediğini yıllar sonra anlamıştım.Zaten o yaşlı kadını yıllarca beklememe rağmen dükkana bir daha hiç gelmedi.