Öyle bir yerdeyim ki; ne gitmesi mümkün, ne kalması mümkün olan. Vazgeçmekle direnmek arasında, akla karanın tam ortasındayım… Kaybetmenin...

Allah seni bana vermekle bana vermediği ne varsa telafi etmiş sanki. Şimdiye kadar yaşadıkların yeter al huzurun bu senin,kaybetme demiş. Yoluma ışık...

Uzaktan uzağa sevmek nedir bilir misin? Resimlerinle konuşup,resimlere aşık olmak nedir bilir misin? Her gece hayaliyle yatıp, yokluğunla uyanmak...

Aşkım diyorlar... Flört ettiklerine aşkım, eşlerine aşkım, Kediye aşkım, köpeğe aşkım, Oğluna aşkım, kızına aşkım... Bilmiyorlar ki aşk...

Ne yaparsam yapayım asla unutamayacağım belirli yaşanmışlıklarım var. İnsanlardan korkup kendimi banyoya kapatıp agladigim o günler mesela,yada...

Ömründe hiç.. Kalbinden öpülmemiş ama boyunca çocukları olmuş kadınlar var. Onların vebali bu dünyayı yakmaya yeter...

Hayatın o kocamanlığı içinde bazen kaybolduğumu, boğulduğumu hissediyorum. Kaçıp kurtulmak istiyorum. Ama kaçmak istediğim o hayat, istemediğim...

Hayatımızda her an her saniye ne olacağı belli değil,keşke geleceği görebilme gücümüz olsa ne de güzel olurdu dimi ama yok o yüzden hiç beklenmedik...