Dokunma...
Dokunma!
Şu an ki, çaresizliğime…
Dokunma!
Ellerime..
Ellerim ki,
gözlerimdeki bakışa hüzün taşıdılar bulut bulut..
Ondandır yağdı-yağacak sızısı gözpınarlarımda..
Gözyaşlarım ki, akmalı..
Bir dua bu kimsenin bilmediği,
kimseye söylenmeyip –içten- tekrarlanan..
Ağlayayım.
Ben ağlayayım.
Ben ağlayayım ki,
O’nun gözpınarları dolmasın,
Üzülmesin ardımdan.
|