Kalbimde kanayan açık bir yaraydın. Kalbime seni bastım. Yaralarıma seni sardım. Ne acı ki sen bana ilaç değil, zehirli bir yara bandıydın.
Giderken ağız alışkanlığı ile 'görüşürüz' demiştin ya... Ben hala o sözün nöbetini tutuyorum biliyor musun?
Her gidişinde seni beklemeye soyundum. ‘Ben gelişini bekleyeyim, gerisi sen kerim’ dedim. Sende hep dudağımın kenarında yaşadın. O yüzden iyi bilirim gözyaşımın tadını. İnan ölmek daha kolay, her gün kan kaybetmekten.

Yalnızım Çünkü Sen Varsın . . .



#Kahraman TAZEOGLU