Trabzon yöresine ait eski bir Türkü
 

Kadın:
Peştemal tezgahına canum çıkayi canum. Gideceğum kocaya, oturacagum hanum. Ederum düğunumi.. Şenleturum günümi. Dünyalar benim olur alırsam sevduğumi.

**:
Olasun bize gelin, ederuk düğununi. Gelin olduktan sonra kız görürsün gününi. Gelin oldum deyine boş mu oturacasun. Bizim çay bahçesine yaprak toplayacasun. Bahçeye misirleri sen çabalıyacasun. Ahira iki sığır, oları bakacasun. Uşağun ağladı mı onuda bakacasun. Akşam yemekten sora kap ta yıkayacasun. Kız babanın evine ötersin bülbül gibi, sevduğunun peşine gidersun maymun gibi. Görecesun ey kız da.. Çıkacak dedüklerum. Gidecesun gocaya, o zaman sağa derum.

Kadın:
Peştemal tezgahına çok eyüdür rahatum. Ben bekar duracağum, evlenir olmam hatun.


Vazgeçtuk evlenmekdan, oturacağuk yalnuz. Çalışmayan geline kaynanalar der domuz.